Witajcie. Dziś nadal będę opowiadał o najdawniejszych dziejach Japonii. Z tej części dowiecie się o :

SUJIN TWORZY PAŃSTWO YAMATO  

Zacznę od pewnego wytłumaczenia, które jest tu niezbędne. Mimo iż Yamato wyróżniamy jako jeden długi okres, badacze dzielą go na dwa: Kofun, 250 r.n.e. – 538 r.n.e., oraz Asuka, 538 r.n.e. – 710 r.n.e. Tak więc po tym wyjaśnieniu przechodzę dalej. 

Znajdujemy się w okresie Kofun. Na podstawie źródeł i przekazów badacze uważają, że pierwszym cesarzem był Sujin. Jednak mitologia i tradycja Nipponu mówią, że był to już dziesiąty cesarz. Obie najstarsze kroniki są sprzeczne, co do czasów w, których żył. Nihon – shóki podaje, że żył w pierwszych paru dziesięcioleciach naszej ery. Natomiast Kojiki podaje, że zmarł w 258 roku. Przejdę teraz do tego, co mówią badacze. 

Naukowcy przypuszczają, że rządził on w IV w. n.e.  Na temat tego cesarza istnieją dwie hipotezy. Pierwsza z nich mówi, że Sujin był przywódcą Koreańczyków, którzy najechali Japonię. 

Druga teoria mówi natomiast, że Sujin był głową klanu Yamato. Na chwilę obecną uważa się, że to właśnie ta teoria jest bardziej prawdopodobna.  O rozwoju i początkowym funkcjonowaniu tego państwa opowiem za chwilę. Teraz chcę poświęcić trochę miejsca na nie mniej ważną i ciekawą kwestie.   

KOFUN – KURHAN 

Nazwa tej pierwszej, że tak to nazwę, części – z braku lepszego określenia okresu Yamato – pochodzi właśnie od kurhanów Kofun. Zacznijmy od tego, że były one budowane w trzech kształtach: dziurki od klucza, tykwy i ósemki. Kofun otaczano jedną lub dwoma fosami. Jaką funkcję pełniły te kurhany? Chowano w nich najważniejsze osoby tamtego okresu. 

Badacze odkrywali w nich również takie przedmioty jak brązowe lustra, miecze, zbroje wykonane z żelaza, noże, groty strzał, a poza tym rzeczy używane w życiu codziennym, narzędzia rolnicze, ceramikę i ozdoby.  Warto wspomnieć w tym miejscu, że w niektórych kurhanach zamiast wymienionych przedmiotów archeolodzy odkrywali ich kopie, które były wykonane z kamienia. Naukowcy na terenie Nipponu odkryli bardzo sporo kofunów, bo aż 10 tysięcy. 

Kofuny wznoszono w Kraju Wschodzącego Słońca w okresie pomiędzy III, a VII wiekiem. Przez pierwsze dwa stulecia budowano je na zboczach gór. Natomiast od V do VII wieku grobowce budowano w dolinach. Skutkiem było zwiększenie wymiarów tych budowli. Wiadomo, że były one widoczne aż z kilku kilometrów.  

Pod koniec okresu, gdy były budowane, wymiary grobowców znów uległy zmniejszeniu, a w końcu w VII wieku zaprzestano ich wznoszenia. Dlaczego? Naukowcy przypuszczają, że powodem była ekonomia oraz zwyczaj kremacji, która w VII wieku stała się bardzo popularną formą pochówku w Nipponie. Taką przyczyną mógł być również dekret cesarski, który zakazywał wznoszenia miejsc tymczasowego pochówku. 

Tak na sam koniec mojego opowiadania o kofunach wspomnę, że największy z nich wzniesiono w  mieście Sakai. Miasto to w naszych czasach znajduje się w prefekturze Osaka. Kurhan ten ma aż 800 metrów długości. Otoczony był, aż trzema fosami. Do naszych czasów zachowała się tylko jedna. Warto wspomnieć, że tradycja Nipponu mówi, iż w tym kurhanie został pochowany cesarz Nintoku.  

ROZWÓJ PAŃSTWA YAMATO 

Na podstawie drugiej teorii pochodzenia cesarza przypuszcza się, że polityczne znaczenie klanu Yamato stopniowo rosło w siłę i zaczął on poszerzać sferę swoich wpływów.  Narzędziem, by to osiągnąć, była dyplomacja, a nieraz groźby. Jednak Yamato najprawdopodobniej nie posuwał się do konfrontacji zbrojnych.  

W taki oto sposób państwo to wchłaniało mniej znaczące klany oraz państewka, które istniały we wcześniejszym okresie. Natomiast przywódcy tych w cielonych państewek  otrzymywali od Yamato tytuły oraz ważne stanowiska państwowe.  

Niestety nie znamy dokładnych dat przebiegu tego procesu. Naukowcy uważają, że na początku istnienia Yamato tworzyło koalicję, której też przewodziło.   

STRUKTURA SPOŁECZNA YAMATO 

Najwyżej w strukturze umiejscowieni byli dawni przywódcy klanów, które Yamato wcieliło do swojego państwa. Zaliczali się oni do dwóch grup społecznych. Ci bardziej ważni zaliczali się do tzw. klasy ministrów. Natomiast Ci o mniejszym znaczeniu do klasy wykonawczej. 

Niżej w społeczeństwie były tzw. grupy zawodowe, które były podzielone na dwie grupy: tomo i be. Zadaniem ich było wytwarzanie oraz dostarczanie różnych dóbr. Warto też wspomnieć, że bardzo dużą rolę w grupach zawodowych odgrywali imigranci z półwyspu koreańskiego. Natomiast na najniższym poziomie struktury społecznej w państwie Yamato znajdowali się niewolnicy.  

Na dziś to wszystko. Znów jest krócej, ale mam nadzieję, że Wam się podobało. Trzymajcie się.